Als nieuwbakken forum lid EN nieuwbakken Maserati bezitter vind ik het wel zo netjes mij even voor te stellen.
Ik ben Peter, zelfstandig projectmanager/analyst ICT in het bankwezen. Maar dat is allemaal niet zo belangrijk... ik ben vooral fulltime petrolhead.
Meer dan volgens mijn accountant verantwoord is, stop ik mijn zuurverdiende geld in auto's, die ik graag zelf onderhoud en vooral wil rijden. Geen verzameling met glimmend gepoetste pareltjes voor mij (overigens met de huidige "klassieke" auto prijzen ook onbetaalbaar voor mij), maar mooie, eerlijke, karaktervolle auto's waarvan ik geniet.
Mijn autogeschiedenis begint op 19-jarige leeftijd, toen ik als broekie een Renault 19 als lease-auto kreeg, en leidt via Volvo's, Fords, BMW's, Mercedessen en een enkele Alfa Romeo nu tot mijn huidige verzameling: Een Jaguar XJR uit 2001 (geüpgraded naar een PKtje of 400), een Mercedes S klasse uit 1991 (W140.. de befaamde en verhuisde "kathedraal".. overigens met extreem lage KM-stand en erg mooi en goed..) en dan nu eindelijk terug bij mijn geliefde Italiaanse auto: Een Maserati 4200 GT Cambiocorsa, zwart, uit 2004 met nu een ruime 60000km op de teller.
Want van alle auto's die ik gehad heb, was de beste "by far" een..... Mercedes E uit 2009. Maar dat was absoluut een auto zonder ziel, zonder persoonlijkheid... de enige auto waaraan ik ECHT met genegenheid aan terugdacht, was een Alfa Romeo 75 2.0TS. Verre van perfect, met boordcomputer die herhaaldelijk op tilt sloeg, een dashboardkastje in de vorm van een lade die bij fors optrekken spontaan eruit donderde, lampjes die slechts 2000km meegingen, een elektronische storing in de benzinepomp die bij tijd en wijle de kop op stak, maar mijn hemel wat reed die auto fantastisch. Legendarische ritten van en naar Italie in recordtijden, een snelheidsmeter die van de schaal liep (ja.. hij was een tikje gekieteld met een andere nokkenas, een ander chipje en een sportuitlaat) en remblokjes die na een weekje "toeren" in de bergen steevast vervangen moesten worden.
Dus nu moest er een italiaan komen. Maar wel iets exotisch, en hoewel mijn echte droom bij Ferrari lag, spatte die droom al snel uiteen toen ik merkte dat inmiddels de prijzen van iedere begeerlijke Ferrari inmiddels ver boven budget lagen.
Toen maar eens gaan kijken bij Maserati... aangezien ik een auto wil die best wat nukken mag vertonen maar wel betrouwbaar genoeg om naar Zuid-Europa te toeren, kom je dan automatisch bij de recentere modellen uit.. en ik besloot voor een 4200 te gaan. Mooi, ingetogen design wat met de jaren alleen maar mooier is geworden (hoewel ik graag de "boemerang" lichten van de 3200 had gehad), en een heerlijke V8 van Ferrari origine. Uiteindelijk liep ik tegen een advertentie aan van een particulier aangeboden exemplaar en na bezichtiging en proefrit was ik verkocht. En de auto ook. De auto heeft zo'n beetje alle opties die er destijds werden aangeboden, keurige onderhoudshistorie vanaf de import in 2007 (Hessing en daarna Franco), is zwart, schadevrij, heeft een schitterend "all leather" interieur en de vorige eigenaar heeft er, toen een katalysator vervangen moest worden, meteen sport-cats laten onderzetten.
Rijdt heerlijk... alleen stond na zo'n 300km de cabine opeens vol rook en deed de ventilatie/airco/verwarming het niet meer. Ach ja... het is een Italiaan he... dus ik was niet verbaasd. Mijn "eigen" onafhankelijke monteur is toevallig -of niet toevallig- een liefhebber van Italiaans en Maserati in het bijzonder, dus hij heeft e.e.a. gemaakt (waarbij overigens de doorgebrande ventilatie motor precies hetzelfde bleek als die van Alfa Romeo... scheelt weer minimaal 100 Euro). En toen hij toch bezig was heb ik hem meteen Larini sport dempers eronder laten zetten (tip: koop ze rechtstreeks bij Larini in de UK... kon er 10% af kletsen en met gratis verzending!).
Nu is mijn beest nog beestachtiger geworden... wat een geluid. Transmissie standaard in "sport" en genieten van het brullen, huilen, roffelen en ploffen van de V8. Ik ben een gelukkig man, en zolang er nog geen pekel op de wegen ligt ga ik iedere kans aangrijpen te rijden met mijn Maser. Dit voorjaar samen met een maat die een Porsche Boxster heeft richting de Alpen... ik kan niet wachten!