door Andrew » di 18 sep 2012, 11:51
De Quattroporte is een fraai automobiel. Nu het voor ons een jaar is geleden dat zij door ons is geadopteerd, merk ik dat de gevoelens zich naar diverse kanten hebben laten leiden. De gevoelselementen passen niet zo onder deze rubriek die "techniek" heet, maar de band is gegroeid en/want er hebben wat iteraties plaatsgevonden tussen techniek en beleving.
Van die technische belevenissen wil ik nu wat opschrijven wat wellicht ter lering kan dienen, maar ook ter reflectie.
Zoals met zoveel zaken functioneert een zeer hoog percentage van de systemen waaruit een automobiel bestaat gewoon en goed. Zodanig beschouwd zijn klachten slechts kleinigheden. In mijn automobiel zit nog een laatste gremlin na de dramatische motorvervanging uit 2008, en om arbitraire redenen wil ik dit zelf oplossen.
Het eerdere geschrevene vervolgend moet ik melden dat de nieuwe nokkenassensor 1 week (= 4 ritten op 1 dag) blijdschap bracht. Daarna kwam het verschijnsel weer precies terug.
Dan moet het een water- of luchttemperatuursensorprobleem zijn. Daar wil ik niet zo aan. Als de motor na een moeizame start dan moeizaam klimt in toeren (geen toerenaanwijzing) en circa 1600 per minuut bereikt, breekt ineens het zonnetje door en besluit de eerst onwillige ECU om "toch normaal" te doen en hebben we ineens een machtige V8 in het vooronder die dat prachtige hese geluid maakt en die licht onrustige trilling waardoor je Ho ; we zouden bij techniek blijven. Het is slechts dat CE lichtje wat herinnert aan die slechte start.
Om te zien of het verschijnsel zich laat beinvloeden heb ik in beide ECU's op alle sensoringangen een passende parallelweerstand aangebracht. En er is marginale beinvloeding (lees verbetering), maar ik weet nog niet uit welke hoek het komt.
Waarom kan ik me niet meer herinneren waar ik heb gelezen dat de besturing in bepaalde gevallen besluit van "failure-on-selftest" mode in "normal" mode te springen ? Ook de man achter de "Bigturbo" site kent onze ECU's niet goed genoeg op dit aspect, en kan niet helpen.
Afijn. Motor gewoon starten, warm draaien en dan uitzetten. Uur wachten, en controleren of CE brandt: jawel, helaas en gelukkig. Dan beide ECU's er uit halen en vaststellen dat links en rechts niet verwisseld zijn; dat bij mijn auto de rechter ECU voor de toerenaanwijzing zorgt (niet verwacht); dat volgens alle temperatuursensors de motortemperatuur rond de 65 graden is; en dat de rechternokkenassensor er nu duidelijk uitspringt qua ohmse waarde.
Aangezien het inmiddels al avond begint te worden mag ook keukenuitrusting benut worden in de jacht op de voortvluchtige. Dus de kruk/nokkenassensors rap de oven in, en dit herbevestigd dat de rechternokkenassensor bij niet te hoge temperatuur iets boven de 1 KOhm weergeeft, waar de inmiddels nieuw aangeschafte vervangert netjes rond de 800 Ohm blijft. Hierbij moet ook vermeld dat de "oude" sensor van zijn connector gescheiden moest worden omdat de kabelrouting het niet toestond om hem heelhuids te verwijderen. Een mens zoekt vaak de weg van de minste weerstand, ook als het om sensors gaat, want de elegantere methode om de sensor netjes en zonder schade te verwijderen was die waarbij de distributie gedemonteerd zou gaan worden, en dat leek enig meer werk met zich te brengen waardoor hiervan afgezien werd. Het monteren van de nieuwe sensor werd ook met de minst moeitevolle manier uitgevoerd (buitenboordse kabelaansluiting, niet meer door het blok) waarbij het tot nu toe verborgen deel twee van onze klacht, de kabelboom die ooit blijkbaar een knauw heeft gehad, en passant werd verholpen. Nu gaf de de weerstandsmeting ter plekke bij de ECU keurig en alleen de waarde van de sensor aan.
Om de gremlin buiten te houden is de motorkap daarna goed gesloten en gaat de garagedeur altijd des nachts op slot. Sindsdien een tiental ritten gemaakt, en het resultaat is goed.